مرآت المومن

تاریخ در کلیت تکرار نمیشه اما همیشه در جزء تکرار میشه. واقعه کربلا حادثه ای سیاسی و اجتماعی و دینی در عصر خودش بود. حادثه ای بزرگ که ایدءولوژی های مربوط به آن هنوز هم مورد استفاده آزاد اندیشان مسلمان هست. از نظر بعد اجتماعی مردمی را شاهدیم که به واسطه تفکر دینی نادرست در مقابل تفکر دینی سالم صف آرایی کرده آنها را از آب محروم میسازند کودکی را در دستان پدر به شهادت رسانده بر کودکان و زنان میتازند و اموال آنها را به غارت میبرند و در آن کارزار دست به جنایت جنگی میزنند. 
در کشور میانمار شاهدیم در سکوت جامعه بین الملل ارتش میانمار  و متعصبان بودایی شهر وندان مسلمان روهینگیایی را از خانه و کاشانه بیرون رانده و خانه های آنان را آتش میزنند. پای  خود را روی گلوی کودکی چهار ماهه میگذارند تا بمیرد کودکی مسلمان را میان لاستیک میگذارند و لاستیک را آتش میزنند خانه ها را میسوزانند مردان و زنان را میکشند.تفکر عاشورایی تفکری فقط مربوط به همان عصر نیست تفکری است برای همه اعصار. حرمله و شمر مورد تنفر ما مسلمانان هستند و خواهند بود آنها مرده اند بهتر آن است بنا به گفته شهید مطهری شمر زمان خودمان را بشناسیم. حرمله زمان خود را بشناسیم. این انزجار را با براءت از دشمنانمان عجین کنیم. سکوت،  ما را در کدام صف قرار میدهد؟ که حضرت فرمودند آیا یاری کننده ای هست که مرا یاری کند. امروز مسلمانان این کشور به یاری حتی اگر انزجار کلامی از مشرکین باشد نیازمندند. بی‌تفاوت نباشیم تاریخ تکرار شده است.